عوارض جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی با استفاده از تاندون کشکک یا همسترینگ چیست؟

رباط صلیبی جلویی (لیگامان متقاطع قدامی) Anterior cruciate ligament ACL یکی از مهمترین عناصر پایدار کننده مفصل زانو است. این رباط بطور شایعی در حین فعالیت های ورزشی پاره میشود. عمل جراحی استاندارد برای این آسیب، بازسازی آن با استفاده از تاندون زیر استخوان کشکک یا تاندون همسترینگ است

عمل جراحی بازسازی رباط صلیبی با استفاده از تاندون کشکک یا همسترینگ چگونه انجام میشود – قسمت اول

 . رباط صلیبی جلویی (لیگامان متقاطع قدامی) Anterior cruciate ligament ACL یکی از مهمترین عناصر پایدار کننده مفصل زانو است. این رباط بطور شایعی در حین فعالیت های ورزشی پاره میشود. عمل جراحی استاندارد برای این آسیب، بازسازی آن با استفاده از تاندون زیر استخوان کشکک یا تاندون همسترینگ است 

عمل جراحی بازسازی رباط صلیبی جلویی با گرافت کشکک یا همسترینگ به چه منظوری صورت میگیرد؟

رباط صلیبی جلویی    لیگامان متقاطع قدامی  Anterior cruciate ligament ACL یکی از مهمترین عناصر پایدار کنندهمفصل زانو است. این رباط بطور شایعی در حین فعالیت های ورزشی پاره میشود. عمل جراحی استاندارد برای این آسیب، بازسازی آن با استفاده از تاندون زیر استخوان کشکک یا تاندون همسترینگ است. پیوند تاندونی کشکک یکی از محکم ترین روش های بازسازی است و بیمارانی که با این روش تحت درمان قرار میگیرند معمولا میتوانند به فعالیت های ورزشی بازگردند.

 

نشانه ها و علائم سل ستون فقرات پشتی و کمری

در معاینه بیمار سل ستون فقرات، ممکن است علایم زیر را داشته باشیم:

1-      گوژپشتی، ممکن است کوچک یا وسیع باشد و نیز ممکن است با اسکولیوز همراه باشد.

2-      لوردوز جبرانی، در قسمت بالایی و پایینی کیفوز

3-      برجستگی نواحی پاراوتبرال به علت انقباض عضلات یا ایجاد آبسه سلی .

4-      ایجاد سینوس پوستی و درناژ چرکی.

5-      درد در لمس و دق محل کیفوز

گاه بیماران مبتلا به سل ستون فقرات حین راه رفتن، زانو و مفصل ران را کمی خم می کنند تا بدین وسیله از وارد شدن تکان ناشی از حرکت به فقرات جلوگیری کنند. از این بیماران باید معاینه عصبی کامل به عمل آید، چون ممکن است اختلال حسی یا حرکتی داشته باشند.

در درگیری فقرات توراسیک، فلج اسپاستیک اندام تحتانی بدون اختلال اسفنکتری را داریم و در درگیری فقرات توراکولومبر، فلج اسپاستیک اندام تحتانی به همراه اختلال اسفنکتری را داریم. در ابتدا، اختلال حسی ندارد و اختلال حرکتی از نوع پاراپارزی است و رفلکس های تاندونی تشدید یافته که به تدریج با دژنرسانس نخاع، رفلکسهای تاندونی کم می شود.

منبع: کتاب درسنامه ارتوپدی و شکستگی ها

علائم سل ستون مهره ای پشتی و کمری

نشانه های سل ستون مهره ای پشتی و کمری

آنمی، هیپوپروتئینمی و افزایش مختصر ESR را در بیماران مبتلا به سل ستون مهره ای کمری شاهدیم. انجام تست پوستی (PPD)، کمک کننده می باشد، ولی ارزش تشخیص قطعی ندارد. نکته مهم این است که انجام PPD در بیماری که قبلاً سابقه واضح عفونت سلی داشته ممنوع است. چون می تواند باعث واکنش شدید ایمنی و تخریب پوست در محل تست PPD گردد (بنابراین در بیمار که فکر می کنیم سل مجدداً فعال شده است، انجام PPD ممنوعیت دارد.)

باید رادیوگرافی کامل از فقرات و قفسه سینه به عمل آید. در ابتدای بیماری، درگیری فقرات به صورت استئوپروز و کاهش خفیف ارتفاع دیسک بین مهره است. در مراحل پیشرفته، کلاپس مهره ای را داریم. وجود تورم نسج نرم و کلسیفیکاسیون دیر رس نسج نرم قویاً به نفع سل می باشد.

از بین رفتن اوستئوپروز، محو شدن آبسه پاراورتبرال، محو شدن فضای بین مهره ای و جوش خوردن دو مهره مبتلا به یکدیگر، دال بر بهبود بیماری است.

با انجام CT اسکن و MRI می توان میزان دقیق گسترش ضایعه و درگیری نخاع را تحت بررسی قرار داد. در سل منتشر بهترین اسکن جهت بررسی استفاده از اسکن گالیوم می باشد.

منبع: کتاب درسنامه ارتوپدی و شکستگی ها

درمان سل ستون مهره ای پشتی و کمری

آبسه سل ستون فقرات و درمان آن (Cold Abscess)

آبسه سلی اصطلاحاً آبسه (Cold Abscess) نیز گفته می شود، چون فاقد علایم التهابی حاد می باشد.

این آبسه را در 20 درصد از مبتلایان به سل فقرات شاهدیم. آبسه در پشت رباط قدامی ایجاد شده و به بالا و پایین گسترش می یابد.

آبسه ممکن است از پشت به نخاع فشار آورده و باعث علایم عصبی شود یا رباط طولی قدامی را پاره کند و با ورود به مدیاستن باعث اختلال بلع یا خشونت صدا گردد.

 ممکن است در امتداد نیام عضله ایلیوپسواس گسترش یابد و در ناحیه کشالی ران سر باز کند و یا از بالای کرست ایلیاک یا مثلث فمورال به پوست راه پیدا کند.

درمان آبسه سل ستون فقرات

درمان آبسه سلی، مثل سایر آبسه ها بوده و شامل درناژ جراحی است. امروزه با مصرف داروهای ضد سل، احتمال ایجاد فیستول متعاقب درناژ جراحی آبسه سلی شدیداً کاهش یافته است.

منبع: کتاب درسنامه ارتوپدی و شکستگی ها

فلج اندام های تحتانی ناشی از سل ستون فقرات

این بیماری را اصطلاحاً Pott’s Paraplegia می نامند و در 25-10 درصد مبتلایان به سل ستون فقرات دیده شده است. امروزه ثابت شده که علی رغم گسترش وسیعتر آبسه سلی در اطفال، شیوع پاراپلژی نسبت به بالغین کمتر بوده است.

در این گروه از بیماران سل ستون فقرات پیشنهاد به جراحی زودرس می شود تا مانع از گسترش عفونت به دورا و غیر قابل برگشت شدن علایم عصبی گردد.

در حضور این شرایط پیش آگهی برگشت علایم عصبی خوب نیست:

1-      انسداد عروق نخاعی

2-      سوراخ شدن دورا توسط عفونت

3-      فلجی که بیش از 6 ماه طول کشیده باشد.

4-      قطع نخاع توسط لبه های استخوانی

5-      فلج دیررس با کیفوز شدید

منبع: کتاب درسنامه ارتوپدی و شکستگی ها

درمان سل ستون فقرات (ستون مهره ای) با جراحی

جراحی روشی است که در سال 1960 توسط hodgson. و همکاران برای درمان بیماری سل ستون مهره ای (ستون فقرات) توصیه شد.این اقدام ممکن است منجر به بهبود سریعتر بیماری شود. قسمت درگیر ستون فقرات از ناحیه جلو نمایان میگردد و همه استخوانهای مبتلا برداشته می شوند. سپس شکاف ایجاد شده با گرافتهای استخوانی پر میشود. عوامل ضد باکتریائی کمکی نیز تجویز میشود. با استفاده از این روش مدت درمان کوتاه تر میشود و اغلب میتوان از بروز کیفوز پیشگیری کرد یا کیفوز بوجود آمده را اصلاح نمود.

درمان فلج اندام های تحتانی ناشی از سل ستون مهره ای (ستون فقرات)

امروزه اکثراً توصیه به جراحی و همزمان مصرف داروهای ضدسل و استراحت می شود. هدف از جراحی جلوگیری از گسترش عفونت به دورا می باشد.

به علت اینکه پاتولوژی در قسمت جلو یعنی تنه مهره است باید جراحی از قدام صورت گیرد و پس از انجام دبریدمان و برداشتن فشار از روی نخاع، فیوژن قدامی نیز صورت گیرد.

به علت اینکه فشار بر روی نخاع از قسمت جلومی باشد، انجام لامینکتومی به تنهایی در این بیماران کمکی به بهبود آنها نکرده و احتمال افزایش کیفوز را بیشتر می کند.

منبع: کتاب درسنامه ارتوپدی و شکستگی ها

تغییر شکل ستون فقرات

ستون فقرات را اگر از عقب نگاه کنیم (نمای روبرو Antero-posterior) در خط مستقیم قرار دارد و انحراف جانبی ندارد. انحراف جانبی ستون فقرات غیر طبیعی بوده و اسکولیوزیس نام دارد.

اما اگر ستون فقرات را از پهلو نگاه کنیم (نمای کناری- Lateral) چهار انحنا طبیعی در آن می بینیم. لوردوز گردنی (سرویکال)؛ کیفوز پشتی (توارسیک)؛ لوردوز کمری (لومبار)؛ کیفوز خاجی (ساکرال).

البته به یاد داشته باشید که در یک نوزاد متولد شده؛ تنها یک کیفوز سرتاسری وجود دارد. با گردن گرفتن کودک در حدود 3 تا 4 ماهگی لوردوز گردن به وجود می آید و با ایستادن کودک در یک سالگی لوردوز کمری به وجود می آید.

کیفوز توراسیک به طور طبیعی 25- 40 درجه می باشد و لوردوز لومبار به طور طبیعی 45-60 درجه می باشد.

منبع: کتاب درسنامه ارتوپدی و شکستگی ها