کمر درد ناشی از خراب شدن دیسک بین مهره ای

به طور کلی علت های کمر درد مربوط به ساختار ستون فقرات را می توان به سه دسته عمده تقسیم کرد:

1-      Dysfunction در 45-15 سالگی که باعث فتق دیسک می شود.

2-      Instability در 70-35 سالگی که باعث ناپایداری فقرات و فتق دیسک می شود.

3-      Stabilization در بالای 60 سالگی که باعث تنگی کانال نخاعی می گردد.

سیر خراب شدن دیسک بین مهره ای، یک امر طبیعی است ولی اگر این سیر تند شود، می تواند باعث علایم و بیماری فوق گردد.

بیماری های دیسک بین مهره ای و فتق دیسک، بشتر در دهه سوم و چهارم زندگی بروز می کنند. اکثر بیماران درد کمر و پا را به یک واقعه تروماتیک و ضربه نسبت می دهند، ولی با سؤالات دقیق معلوم شده است که دراکثر موارد، بیمار سابقه چند ماهه و گاه چند ساله از درد مزمن را قبل از درد شدید فعلی مرتبط با تروما داشته است. در خیلی از موارد درد با استراحت خوب می شود و با انجام فعالیت سنگین، خم شدن های مکرر و وزنه برداری سنگین درد تشدید می شود. در سایر موارد، ممکن است هیچ عامل تشدید کننده درد وجود نداشته باشد.

دردی که در خلف ران و کمر وجود داشته باشد، می تواند ناشی از درگیری مفاصل فاست، لیگامانهای طولی و پریوست مهره باشد، ولی درد رادیکولر، اغلب تا زیر زانو و در مسیر عصب درگیر انتشار می یابد.

دراغلب موارد پارگی آنولوس از ناحیه پوسترولترال می باشد. اگر قسمت خارج شده، کوچک باشد، فقط روی رباط طولی خلفی فشار آورده و باعث درد کمر می شود ولی اگر بزرگ باشد، می تواند روی ریشه عصبی فشار آورده و باعث درد سیاتیکی شود.

منبع: کتاب درسنامه ارتوپدی و شکستگی ها