بیماری‌ دیورتیکولی‌

 دیورتیکولوز یا همان‌ بیماری‌ دیورتیکولی‌ عبارت‌ است‌ از وجود بیرون‌زدگی‌های‌ کوچک‌ کیسه‌ مانند (دیورتیکول‌) در دیواره‌ روده‌ بزرگ‌. وجود این‌ دیورتیکول‌ها ممکن‌ است‌ علامتی‌ به‌ همراه‌ نداشته‌ باشد.  دیورتیکولیت‌ نیز یعنی‌ التهاب‌ دیورتیکول‌. دیورتیکولوز مسری‌ یا سرطانی‌ نیست‌. در 40%ـ30% افراد بالای‌ 50 سال‌ این‌ دیورتیکول‌ها وجود دارند. با گذشت‌ هر دهه‌ از زندگی‌ به‌ تعداد آنها افزوده‌ می‌شود.
...
  
علل:
ناشناخته‌ هستند، اما تا حدی‌ ارثی‌ است‌.
شواهد تازه‌ ارایه‌ شده‌ نشان‌ می‌دهند که‌ رژیم‌ غذایی‌ کم‌ حجم‌ حاوی‌ مواد غذایی‌ فرآوری‌ و پالایش‌ شده‌ (غذاهای‌ فرنگی‌) شاید در تشکیل‌ دیورتیکول‌ موثر باشد. به‌ علت‌ کم‌ حجم‌ بودن‌ غذا، در قسمت‌ سیگمویید روده‌ بزرگ‌ اسپاسم‌ ایجاد می‌شود و فشار داخل‌ این‌ قسمت‌ از رود بزرگ‌ بالا می‌رود. سرانجام‌ به‌ علت‌ وارد آمدن‌ فشار زیاد، بافت‌ پوششی‌ داخل‌ روده‌ بزرگ‌ به‌ شکل‌ کیسه‌هایی‌ کوچک‌ از دیواره‌ روده‌ بزرگ‌ بیرون‌ می‌زند.

علایم:

Patients often present with the classic triad of left lower quadrant pain,fever, and leukocytosis  (an elevation of the white cell count in blood tests). Patients may also complain of nausea or diarrhea; others may be constipated.

Less commonly, an individual with diverticulitis may present with right-sided abdominal pain. This may be due to the less prevalent right-sided diverticula or a very redundant sigmoid colon. Some patients report bleeding from the rectum.

The most common symptom of diverticulitis is abdominal pain. The most common sign is tenderness around the left side of the lower abdomen. If infection is the cause, then nausea, vomiting, fever, cramping, and constipation may occur as well. The severity of symptoms depends on the extent of the infection and complications.

پیشگیری:

در حال‌ حاضر نمی‌توان‌ از آن‌ پیشگیری‌ به‌ عمل‌ آورد، اما خطر را می‌توان‌ با رعایت‌ موارد زیر کم‌ کرد:
خوردن‌ غذایی‌ پر فیبر در تمام‌ طول‌ زندگی‌
نوشیدن‌ مایعات‌ زیاد
زور نزدن‌ به‌ هنگام‌ اجابت‌ مزاج‌
حفظ‌ آمادگی‌ قلبی‌ ـ عروقی‌ مناسب‌. این‌ بیماری‌ ممکن‌ است‌ با اختلات‌ عروقی‌ ارتباط‌ داشته‌ باشد.

درمان:

- اقدامات‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ موارد زیر باشند: عکسبرداری‌ به‌ کمک‌ اشعه‌ ایکس‌ و تنقیه‌ باریم‌، از قسمت‌ پایینی‌ لوله‌گوارش‌؛ سیگموییدوسکپی‌ (روش‌ برای‌ بررسی‌ راست‌ روده‌ و قسمت‌ پاینی‌ روده‌ بزرگ‌ با یک‌ وسیله‌ که‌ سر آن‌ منبع‌ نور قرار دارد).
- اگر علامتی‌ وجود نداشته‌ باشد، درمان‌ معمولاً ضرورتی‌ ندارد. در موارد خفیف‌، تغییر در رژیم‌ غذایی‌ و استفاده‌ از نرم‌کننده‌ مدفوع‌ ممکن‌ است‌ کافی‌ باشد. در موارد شدیدتر، ممکن‌ است‌ نیاز به‌ استراحت‌ در رختخواب‌، دارو، و جراحی‌ باشد.
- سعی‌ کنید که‌ هر روز سر یک‌ ساعت‌ معین‌ اجابت‌ مزاج‌ داشته‌ باشید. حداقل‌ 10 دقیقه‌ صبر کنید و زور نزنید.
- اجابت‌ مزاج‌ را روزانه‌ از نظر خونریزی‌ کنترل‌ کنید. اگر اجابت‌ مزاج‌ سیاه‌ است‌ نمونه‌ای‌ را برای‌ آزمایش‌ ببرید.
- برای‌ رفع‌ درد و اسپاسم‌ خفیف‌، یک‌ صفحه‌ گرم‌کننده‌ را روی‌ شکم‌ قرار دهید.
- بستری‌ شدن‌ در بیمارستان‌ تنها به‌ هنگام‌ بروز عوارض‌
- در صورت‌ عفونی‌ شدن‌ دیورتیکول‌ یا خونریزی‌ شدید از آن‌، عمل‌ جراحی‌ برای‌ برداشتن‌ قسمتی‌ از روده‌ بزرگ‌ انجام‌ خواهد شد.

Diverticulitis surgery may be elective or may be a medical emergency. Whether the elective surgery should be performed is decided by external factors such as the stage of the disease, the age of the patient and his or her general medical condition, as well as the severity and frequency of attacks or if the symptoms persisted after a first acute episode. In most cases, the decision to perform elective surgery is taken when the risks of the surgery are smaller than the ones resulted from the complication of the condition. Elective surgery may be performed at least six weeks after recovery from acute diverticulitis.

Emergency surgery is necessary for people whose intestine has ruptured; intestinal rupture always results in infection of the abdominal cavity.During emergency diverticulitis surgery, the ruptured section is removed and a colostomy is performed. This means that the surgeon will create an opening between the large intestine and the surface of the skin. The colostomy is closed in about 10 or 12 weeks in a subsequent surgery in which the cut ends of the intestine are rejoined.

  • Left-sided diverticular disease (involving the sigmoid colon) is most common in the West, while right-sided diverticular disease is more prevalent in Asia and Africa. Among patients with diverticulosis, 10–25% patients will go on to develop diverticulitis within their lifetimes.

منابع:

پایگاه جامع اطلاع رسانی پزشکان ایران

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد