رباط یا لیگامان چگونه آسیب میبیند

رباط یا لیگامان چگونه آسیب میبیند

رباط یا لیگامان یک نوار یا طناب بافتی محکم و قابل انعطاف است که دو استخوان را به هم متصل میکند

بافت تشکیل دهنده رباط نوعی بافت همبندی Connective tissue است. سلول های این بافت را فیبروبلاست مینامند. این سلول ها از خود پروتئین هایی ترشح میکنند که بین آنها را پر میکنند. پروتئین اصلی تشکیل دهنده رباط، کلاژن Collagen نام دارد. این پروتئین ها رشته های ظریفی را درست میکنند و این رشته ها مانند رشته های تشکیل دهنده یک کابل یا یک طناب در یک راستای مشخص در چند مرحله دور هم پیچیده شده و دسته های قویتری را تشکیل میدهند. پس عامل عمده قدرت و در عین حال قابلیت انعطاف راباط یا لیگامان رشته های کلاژن هستند که در راستای مشخصی در هم طنیده میشوند.

 

مکانیک و آسیب شناسی رباط

رباط دو مشخصه عمده یک طناب یا کابل را دارد. هم بسیار قوی و محکم است و هم قابلیت انعطاف دارد. ولی قابلیت دیگری هم در رباط وجود دارد و آن قابلیت کشسانی آن است. رباط یا لیگامان میتواند تحت استرس تا حدوی کش آمده و پس از رفع کشش دوباره به طول اولیه خود برگردد. این خاصیت موجب حرکت روانتر مفصل میشود.

       2137 

گاهی اوقات نیروهایی به مفصل وارد میشوند که تمایل دارند آن را در جهتی که نباید خم کنند. بطور مثال زانو نباید به طرفین خم شود بلکه فقط باید مانند یک لولا به جلو و عقب حرکت کند. همانطور که گفته شد مقاومت در مقابل حرکت های جانبی در مفصل زانو به عهده رباط های جانبی یا کلترال آن است. با این حال گاهی اوقات نیروهایی به زانو وارد میشوند که میخواهند آن را در طرفین خم کنند. 

بطور مثال یک فوتبالیست را در نظر بگیرد که بازیکن دیگری محکم به سطح خارجی زانویش لگد میزند. این ضربه لگد میخواهد زانو را به سمت خارج خم کند. در این حال رباط جانبی داخلی مانع از حرکت زانو به خارج میشود. با این حال اگر نیرو خیلی قوی بوده و از حد تحمل رباط بیشتر باشد رباط را پاره میکند.

پاره شدن رباط ممکن است خفیف و بصورت پارگی های میکروسکوپی در رشته های تشکیل دهنده آن بوده و یا میتواند بصورت پارگی واضح در بافت آن باشد. این پارگی های واضح گاهی فقط در قسمتی از رباط هشتند و گاهی هم نیروی وارده به رباط آنچنان قوی است که  همه آن را بطور کامل پاره میکند.

آسیب های رباط بر اثر ضربات وارده به آن را بر اساس شدت پارگی رشته ای تشکیل دهنده رباط به سه گرید Grade یا سه رتبه یا درجه تقسیم میکنند.

گرید یا درجه یک همان کشیدگی و رگ به رگ شدن مفصل است. در این درجه پارگی بصورت میکروسکوپی است. بیمار در محل مفصل و بر روی رباط یا لیگامان پاره شده درد و تورم دارد ولی چون رباط کاملا پاره نشده است مفصل همچنان پایدار است. در گرید یا درجه سه، رباط کاملا پاره شده و مفصل ناپایدار میشود. درجه یا گرید دو بین این دو است و پارگی در رباط ناقص است.

پارگی های میکروسکوپی( گرید یک) و دو خودبخود به توسط بدن ترمیم شده و نیازی به عمل جراحی ندارند. پزشک معالج فقط برای مدتی مفصل را با استفاده از بریس یا گچ بیحرکت میکند تا رباط آسیب دیده بهتر ترمیم شود. وقتی پارگی رباط کامل باشد ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشد

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد